zo, vandaag weer vol goede moed van start, na de verschrikkelijke dag van gister.
Ook in Finland regende het, en niet zo’n beetje ook. Midden in de spits van Helsinki, in de stromende regen bij een graadje of 10 is het niet fijn vertoeven. 90km voorbij Helsinki heb ik de handdoek in de ring gegooid en een hotelletje opgezocht. Nat tot op m’n naad en koud tot op het bot.
Vandaag was het een ander verhaal, vanmorgen wél grauw en grijs maar droog!! Een graadje of 5 en harde wind. IJskoud dus, maar daar valt op te kleden. Jammer dat alles droog was behalve m’n laarzen. Dus na 20 km bevroren voeten. Schone sokjes aan, plasticzakjes erom en nog 390 km zonder koude voetjes door gereden.
Van Lovisa naar Lipiri gereden voornamelijk over gravelwegen, mooie uitzichten,veel meren en met een pontje over. 100m op en weer 100m neer, ‘t zal je werk maar zijn 5 dagen in de week.
Uiteindelijk besloten om de laatste 10km over een klein asfalt weggetje naar Lipiri te rijden daar zouden volgens de kaart 2 ‘huisjes’ zijn (hostels, hutjes of op een andere goedkope manier een dak boven je hoofd) en een camping.
Aangezien het alweer een uur af en aan regende, besloot ik om eerst maar eens bij die huisjes te gaan kijken, voor de prijs hoef je het vaak niet te doen.
Een bordje gaf aan dat er ‘huisjes’ links af een zandpad op waren. Dus ik weer heerlijk glibberen en glijden op de natte gravelprut. Volgende bordje rechts af 8km!!?? de t*ring…heb ik weer, zal je ook net zien dat ze of dicht zijn, of gewoon niet meer bestaan. Nou niets was minder waar, luxe gezins bungalows…niet echt iets voor mijn budget, dus weer 8 km terug naar de weg. Moet zeggen, het weggetje was het wel waard.
Terug op de weg, nog geen kilometer verder staan wat gebouwtjes bij elkaar en een huisjesbordje, word meteen hartelijk ontvangen en bij de ‘baas’ binnen gelaten voor een kop thee. 😉 de sauna word opgestookt, de motor mag in de garage en heb een kamer met 3 bedden voor mezelf alleen. Heerlijk. Droog en warm. Spullen weer op de kachel en de sauna in.
Het ‘complex’, blijkt een primary en secundary school te zijn (met maar 57 leerlingen, dat zijn bij ons alleen al 2 klassen;-) ), en als bijverdiensten doen de leraren een ‘hotelletje’ erbij. Ruimte zat.
Net nog even een wandelingetje gemaakt langs het meer, en nu met rooie oortjes op bed dit verhaaltje in elkaar draaien. Ik geloof dat dan de batterij toch echt leeg is.
nou, de groeten maar weer.