Vanmorgen weggereden uit een regenachtige Tatra, het begon nat maar eindigde ‘soaked’. Was nog geen 10 minuten weg en het kwam echt met bakken uit de hemel zetten. Van de eerste uren heb ik dus helaas geen foto’s, wel wat filmpjes maar die kan ik nu niet uploaden.
De grens tussen Slowakije en Polen is nu natuurlijk open, er staat geen douane meer maar alle gebouwtjes enzo staan er nog vervallen bij. En aangezien ik nogal wat keer de grenzen overschrijd is het leuk om ook de kleine bergovergangetjes te zien. Ook in het Poolse deel van de bergen ging de regen gewoon door, was het geen regen dan was het wel mist waar je zeiknat van werd.
Toen ik eindelijk uit de bergen was en het droger begon te worden werd ‘t tijd om te lunchen en weer eens te tanken bij een typisch Oostblok tankstation. En kijk nou wat ik diep in m’n koffer vond.
Onderweg kom je een hoop mooie plekjes tegen waar je wel foto’s van wil maken, helaas kan je moeilijk voor elk Kodak-moment gaan stoppen, maar als je toch moet pissen 🙂 kan je er maar beter gebruik van maken. Dus ik naar boven, de treinbrug op, heb jullie de foto bespaard dat ik midden op de brug sta te…….. juist ja. Maar deze wil ik jullie niet onthouden.
Sta ik bij een benzinestation een broodje te smeren komt er een motor langs rijden, hey een Honda Transalp …..hij kijkt…..hij toetert……steekt z’n hand op…..en verdwijnt achter de bomen…..realiseert zich waarschijnlijk dat de motor die hij groette ook een Transalp was….piepende banden…..even stil…..keihard optrekkende motor….en daar verschijnt ie weer vanachter de bomen. Helemaal enthousiast vertellen dat hij net terug is uit de Oekraïne en waar ik dan wel niet heen ga. Tja als je dan zegt dat ik uit Amsterdam kom en onder weg ben naar de Noordkaap, raakt ie toch wel een beetje in de war.Maar goed, email adres uitwisselen, foto’s maken en hij weer op pad en ik mijn broodje verder eten.
In de Oekraïne heeft ie een douanier laten rijden, die man heeft nu een gebroken been en hij een potje schade.
Eigenlijk is een groot deel van Polen verschrikkelijk, saai het landschap is niet om over naar huis te schrijven (nou doe ik het toch 😉 ) glooiende akkerbouw velden en in dorpjes (en die heb je hier nogal veel) mag je maar 40km/u. Echt kilometers maken zit er dus niet in, zeker niet als er ook nog eens vooroorlogse landbouwmachines mee doen aan de polonaise.
Mijn doden herdenking stond dit jaar in het teken van de Russische soldaten die in dit gebied gestreden hebben tegen de Duitsers. Ergens in ‘the middle of nowhere’ ligt deze begraafplaats met monument.
Campings zijn in dit deel van Polen nogal schaars heb dus noodgedwongen een hotelletje moeten nemen. Kost ook geen drol, daar niet van. Maar je hebt er ook niets voor :-). Ach heb weer kunnen douchen, en lig nu Pools nagesynchroniseerde programma’s op tv te kijken.
De groeten maar weer.