Ik stond gister al op een winderig plekje, maar het uitzicht was zo mooi.
Het is 3:23, en met keiharde vlagen beuken de wind en regen op het tentdoek. Het geluid is oorverdovend, maar mijn gescheld komt erboven uit. Ik ben het echt helemaal zat om telkens op deze manier wakker te worden (en dan nog eens veel te vroeg ook.
Gelukkig wiegt het weer me langzamerhand in slaap, en word pas wakker tegen 10uur. Droog is het niet, maar in de tent lijkt het erger dan buiten. Het zonnetje schijnt zelfs tussen de bui-uitbarstingen door.
Veel kilometers had ik niet gepland vandaag aangezien ik nog 2dagen op de Lofoten wil blijven plakken, maar iets eerder vertrekken was wel lekker geweest. Nu was het ontbijt meteen m’n lunch en vertrok ik pas over 1en.
Misschien had ik beter kunnen blijven staan, het weer werd er niet beter op. En van de Lofoten zie ik geen flikker. De wind is erg vermoeiend, hij komt namelijk nooit recht van voren of achteren maar altijd van opzij, en hard. Rij je een bochtje om, blijkt ie toch telkens nog iets harder te kunnen en komt de vangrail ineens wel heel snel dichtbij.
De dramatische luchten aan de horizon zijn geweldig, maar het jammere is dat vroeg of laat je er toch zelf in terecht komt.
Over de Fjorden zijn 1000 en 1 bruggen gebouwd om alle pontjes te vervangen. Mooie, steile en hoge bruggen. En helemaal bovenop, daar is ‘t het mooist want daar heeft de wind vrij spel 🙂 en zwalk je via de linker rijbaan weer helemaal terug naar de vluchtstrook (die er helaas niet is 🙂 dus moet je het met de 30 cm speling doen die naast de witte lijn zit).
Boven zee zie je regelmatig lichte gaten in de donkere lucht. Helaas heb ik ze boven land nog niet mogen ontmoeten 🙂
En nog steeds blijft het miezeren, zo’n fijne miezer dat als ik m’n vizier schoonveeg ik 3 seconden later weer niets zie.
Ergens diep in een Fjord net voorbij Valberg (op VestVagoy) geef ik de Lofoten morgen een nieuwe kans. Heb weer een hutje genomen en alles te drogen gehangen. Toen ik hier aankwam was de baas er natuurlijk niet, ik bedoel toeristen zijn nog erg schaars. Vaak hangt er een telefoon nummer of alternatief adres op de deur. Meneer zou er rond 7 enen wel even zijn. Dus ik de motor geparkeerd en in het kookhok op de bank geploft. Komen er nog 2 russen, een duits gezin van 4, en 4 Amerikanen de camping op 🙂 werd erg druk in het kookhok.
Nu zit ik hier in Cabin number 9, terwijl er buiten een wazige meeuw naar me zit te staren, met lounge-muziek op de I-pod, voetjes op de verwarming en vanachter glas te genieten van het uitzicht 🙂 en een stukje typen natuurlijk. Wie weet heeft die meeuw ook wel koude voeten.
8 uur, de dag is weer geleefd. Al gaan de Noren nog wel een paar uurtjes door, genietend van het licht.
Als ik de baas moet geloven dan word het morgen beter weer. It better be!
De groeten lieve mensen.
🙂 erg leuk trouwens om af en toe jullie reacties te lezen.