Wat een ochtend, geen regen en zelfs de straat is aan het opdrogen. Laarzen zijn droog, en alle spullen weer op de motor gehesen.
Hoe meer ik naar het noorden ga hoe kouder het uiteraard word, hoe hoger de sneeuwbergen worden en hoe meer ijs er op de meren ligt. Desondanks is het helemaal niet zo koud, maar dat kan ook komen omdat ik eigenlijk alles wat ik bij me heb ondertussen aan heb :-).
De pompstations worden steeds schaarser en ouderwetser, op sommige staat geeneens het bedrag meer, alleen het aantal liters. Old school.
Hier bedacht ik me ineens om m’n achterremblokken even te checken, ik wist dat ik die onderweg een keer moest gaan vervangen, maar dat ze nu al helemaal op waren had ik niet verwacht. Staal op staal was het al. Gelukkig heb ik een setje in de koffer gedaan..toch??? Maar waar zijn die krengen dan, alles wel 5 keer overhoop gehaald. niets te vinden. Dan breekt het zweet je toch wel uit. De pomphouder spreekt natuurlijk geen woord Engels en vind de lotto op tv een stuk belangrijker.
40km verderop ligt Kuusamo, samen met Rovaniemie het laatste noemenswaardige ‘stadje’ van het noorden. Op hoop van zegen daar heen gereden en met handen en voeten duidelijk gemaakt, aan een 16jarige op een cross-brommer, dat ik van die dingen nodig heb die op je remschijf duwen als je snelheid wilt verminderen. Nou, dan moest ik die (wijzend naar de lucht) richting maar eens op….juist ja. Wonder boven wonder het motorzaakje gevonden met de specialiteit: HONDA :-).
De monteurs waren lunchen dus ik mocht de werkplaats gebruiken en hij maakte wel even de remblokken op maat, want de juiste hadden ze niet. Zo gezegd zo gepiept. Halfuurtje sleutelen en ik kon de weg weer op.
S’middags net over de poolcirkel brak zowaar het zonnetje door, waterig door de sluierbewolking dat wel, maar ik heb heerlijk zitten lunchen op een super mooie plek aan een meer.
Het landschap blijft erg winters en de zon blijft waterig, de mensen hebben het over 20graden in de loop van deze week, ik ben benieuwd. Zelfs in het noorden was het vorige week rond de 20 graden tot het overal ging regenen.
Vanmiddag kwam er een oude man naar me toe bij een pompstationnetje. Hij stelde uiteraard de bekende vragen waar ik heen ging en vandaan kwam. Toen liet hij een vergeelde foto zien van een jongeman op een harley met leren tassen in de modder, dat was hij 40 jaar geleden. Pracht vent. We babbelden wat over koetjes en kalfjes (in het echt natuurlijk over reizen en de motor). Toen hij zich af vroeg waar ik eigenlijk ging slapen. Tja, als ik een mooi plekje tegenkom dan zet ik de tent neer en zie morgen wel weer verder.Toen kwam de beer om de hoek kijken, dat ze net wakker, chagrijnig zijn en honger hebben, de oude vond het geen goed idee. Ja jongens van Anton 😉 ik ga aan jullie denken vannacht.
Aangezien het hier nu erg lang licht blijft heb ik geen haast, eerst wat gegeten en toen op zoek naar een geschikte slaapplaats.
Alle campings die ik tot nu toe heb geprobeerd zijn dicht of bestaan niet/meer. Zo ook de camping waar ik tegen aan rij in Savukoski, gesloten. Mooie camping aan de rivier, blokhutjes, kampvuurplaats, plee’s en een kookruimte 🙂 die ik bij deze gekraakt heb. Als ik uit het raam kijk drijven de ijsschotsen voorbij. Alle kookplaatjes op standje hoog en het is hier al snel behaaglijk.
Op een gegeven moment komt er een rood autootje bij de receptie voor rijden, goedzak die ik ben ga ik me toch maar melden.
Blijkt dat de ‘receptie’ een ‘wereldberoemde’ (in Finland dan) werkplek te zijn van niemand minder dan de vrouw van de Kerstman!! Zo’n 3maanden per jaar werkt ook hij hier, maar Rovaniemi is z’n hometown. En laat nou net die Misses Santa de deur open doen. Rondleiding gekregen door haar office en ze lult 5 kwartier in een uur.
Nou, de groeten.