Nico

Goede middag, even een snelle update vanaf een of andere parkeerplaats.Zag een @ op een bord en ging t maar eens proberen. Hartstikke goed.

Uiteraard regende het vanmorgen weer, erg jammer want het eerste gedeelte was super mooi rijden. Moerassen, uitgestrekte berkenbossen bambi’s en wat zand paden.

Het is druk op de kleine Poolse weggetjes overdag, het begint pas leuk te worden tegen 6en als de poolse mannetjes weer terug zijn bij de Poolse vrouwtjes en de tafels gedekt gedekt staan. Overdag is het een kat en muis spel met inhalen en uitwijken.

De lange rechte wegen door de bossen houden je niet altijd even scherp, kijk je voor je en zie je 3 paar koplampen op je afkomen….vraag ik me toch af wanner ik het gemist heb dat dit 2 baans binnenweggetje een3 baans snelweg is geworden, waar ik tegen de richting in rij. Blijkt dat 2 automobilisten besloten hebben mekaar in te halen, terwijl ze al naast een vrachtwagen zitten. Vind het niet vreemd dat er geen hectometer paaltjes langs de weg staan, omdat er geen ruimte is vanwege al die kruisjes.

Ik zit nu een km of 20 voor de Litouwse  grens en ga maar weer eens verder.

Er schijnt zowaar een waterig zonnetje.

De groeten

Vanmorgen weggereden uit een regenachtige Tatra, het begon nat maar eindigde ‘soaked’. Was nog geen 10 minuten weg en het kwam echt met bakken uit de hemel zetten. Van de eerste uren heb ik dus helaas geen foto’s, wel wat filmpjes maar die kan ik nu niet uploaden.

De grens tussen Slowakije en Polen is nu natuurlijk open, er staat geen douane meer maar alle gebouwtjes enzo staan er nog vervallen bij. En aangezien ik nogal wat keer de grenzen overschrijd is het leuk om ook de kleine bergovergangetjes te zien. Ook in het Poolse deel van de bergen ging de regen gewoon door, was het geen regen dan was het wel mist waar je zeiknat van werd.

Toen ik eindelijk uit de bergen was en het droger begon te worden werd ‘t tijd om te lunchen en weer eens te tanken bij een typisch Oostblok tankstation. En kijk nou wat ik diep in m’n koffer vond.

Onderweg kom je een hoop mooie plekjes tegen waar je wel foto’s van wil maken, helaas kan je moeilijk voor elk Kodak-moment gaan stoppen, maar als je toch moet pissen 🙂 kan je er maar beter gebruik van maken. Dus ik naar boven, de treinbrug op, heb jullie de foto bespaard dat ik midden op de brug sta te…….. juist ja. Maar deze wil ik jullie niet onthouden.

Sta ik bij een benzinestation een broodje te smeren komt er een motor langs rijden, hey een Honda Transalp …..hij kijkt…..hij toetert……steekt z’n hand op…..en verdwijnt achter de bomen…..realiseert zich waarschijnlijk dat de motor die hij groette ook een Transalp was….piepende banden…..even stil…..keihard optrekkende motor….en daar verschijnt ie weer vanachter de bomen. Helemaal enthousiast vertellen dat hij net terug is uit de Oekraïne en waar ik dan wel niet heen ga. Tja als je dan zegt dat ik uit Amsterdam kom en onder weg ben naar de Noordkaap, raakt ie toch wel een beetje in de war.Maar goed, email adres uitwisselen, foto’s maken en hij weer op pad en ik mijn broodje verder eten.

In de Oekraïne heeft ie een douanier laten rijden, die man heeft nu een gebroken been en hij een potje schade.  

Eigenlijk is een groot deel van Polen verschrikkelijk, saai het landschap is niet om over naar huis te schrijven (nou doe ik het toch 😉 ) glooiende akkerbouw velden en in dorpjes (en die heb je hier nogal veel) mag je maar 40km/u. Echt kilometers maken zit er dus niet in, zeker niet als er ook nog eens vooroorlogse landbouwmachines mee doen aan de polonaise.

Mijn doden herdenking stond dit jaar in het teken van de Russische soldaten die in dit gebied gestreden hebben tegen de Duitsers. Ergens in ‘the middle of nowhere’  ligt deze begraafplaats met monument.

Campings zijn in dit deel van Polen nogal schaars heb dus noodgedwongen een hotelletje moeten nemen. Kost ook geen drol, daar niet van. Maar je hebt er ook niets voor :-). Ach heb weer kunnen douchen, en lig nu Pools nagesynchroniseerde programma’s op tv te kijken.

De groeten maar weer.

Nadat ik voor de deur van een hotel gebruik heb gemaakt van hun internet heb ik nog wat door t dorp gelopen, t zonnetje brak door en zelfs de bergen waren te zien.

Vanmiddag ben ik met de motor een stukje gaan toeren langs de bergweg om te kijken hoe het veranderd is, en wat is het hier verschrikkelijk veranderd. Heel veel bomen zijn er gekapt en overal worden nieuwe moderne gebouwen gemaakt.

Als laatste heb ik nog even gekeken op de camping verderop, FICC, of het daar al druk was…wat blijkt, die tent is gewoon gesloten, terwijl het de drukste camping van het gebied was. Alles is verlaten, het zwembad, restaurant, hotel, camping, winkeltjes. Achtergelaten alsof ze voor hun leven moesten rennen. Het begon te regen toen ik daar wat foto’s aan het maken was, meteen maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om droog een oogje toe te doen 🙂 heurlijk.

Tijdens het koken begon het helaas weer zachtjes te spetteren, dus maar een afdakje opgezocht. Heerlijke tortellini’s met kaas en rooie pesto. En een toetje van een uitzicht.

Nou dat was m voor vandaag, loop zo nog even naar het dorp (als jullie dit lezen is dat uiteraard al gebeurd 🙂 ) om de boel op internet te gooien.

Vanaf morgen gaat het immer gerade North! tot aan de Noordkaap. Waar we slapen, en of ik wat kan updaten zien we dan wel weer.

Truste

Gister toch nog uit Jelenia Gora vertrokken. Er was kermis in het dorp en Alle wegen stonden vast, de enige vrije weg was richting Tsjechië, wat ik eigenlijk niet gepland had, maar ach “off we go”.

Via kleine binnenwegen weer terug polen in en toen naar het zuiden gedoken. Rijdend over kilometers rechte weg door glooiende gele velden. En in elk dorpje staat wel een politie postje met een laserpistool. Gelukkig hou ik me altijd aan de snelheid 😉 en als ik ze een keer te laat zie, steek ik gewoon m’n hand op, dan zwaaien ze terug 🙂

Hoe meer ik de bergen in kwam hoe natter de boel, regen en zeer dichte mist wisselde mekaar af, verschrikkelijk

rijden. Gelukkig wéét ik hoe mooi het hier is 🙂 ook door de mist heen.

Ik kwam vrij laat in het donker aan, in een mist zoals die je zag in de film ‘the mist’. De tent opzetten met een hoofdlampje op, had je eigenlijk niets aan want de druppels waren zo groot dat het leek alsof je in een stofwolk zat.

Vannacht heeft het keihard geregend maar mn motortje staat netjes droog onder het afdakje.

De camping is verlaten en ik moet douchen bij de receptie 🙂 aangezien de toiletgebouwen nog niet zomerklaar zijn.

Heb net gedouchte en wat spulletjes gewassen en uitgehangen, betwijfel of ze drogen met dit weer.

Ik ga zo het dorp in, ontbijten en lekker rondneuzen, wie weet internet vinden om even dit te uploaden.

De groeten

Goeie middag,

gisteravond toen ik aankwam stond er een 20tal ‘Oost-Nederlanders’ bier te drinken, en crossmotoren uit te laden.

Na wat biertjes meegedronken te hebben kwam het voorstel;  joh, ga morgen lekker mee…nou, zo gezegd, iets minder zo gedaan. Na 10km en één klapper (waarbij een boom dwars door midden ging) ben ik weer terug op de camping.

Wat een ervaring, hartstikke leuk. maar niet op de motor van een ander.

De rest ging verder, verlost van het blok aan hun been 🙂 en ik, ik ging de zelfde weg weer terug.

bedankt jongens!!! 🙂

ik ga weer verder, op mn vertrouwde hondatje.

Zo, eindelijk vertrokken en aangekomen. na 800km Autobahn en 109 km slingeren in Polen zit ik in Jelenia Gora.

Het weer zag er vanmorgen zo troosteloos uit maar nog voor de Duitse grens brak de zon door en is eigenlijk de hele dag bij me gebleven, op 3 spetters na bij Görlitz.

De camping is nagenoeg niet veranderd sinds ik hier 10jaar geleden voor het laatst stond. Het dorp zelf wel, dikke villa’s zijn er gebouwd en op elke hoek zit nu een supermarkt à la ‘lidl’.

Heb weinig foto’s gemaakt aangezien het toch kilometers vreten was.

de groeten

A room with a view and a smelly shoe.

prive parkeerplaats.

bruggetje met een foto naar rechts…..

zelfde bruggetje, maar dan de foto naar links 🙂

Het reuzengebergte in de verte.

Zo, net terug van een ritje naar Houffalize. Mn favoriete dorp in België.

Alle spullen voor de komende 5 weken gingen mee om te kijken of ik iets mis of juist overbodige dingen bij me had. En zelfs deze doorgewinterde kampeerder vergat een basisbehoefte;  WC papier. En een onhandig krukje mag van mij ook thuis blijven, ik zit wel op m’n koffer.

Heb wat kleine stukje off-road gereden, maar voor de rest vooral van slagveld naar slagveld.

Barraque  de La Gileppe.

Heerlijk weer, en geweldige gravelpaden door het bos.

Pasta, Pesto, Hamburgertje en een Duveltje.

Mijn plekje aan de Ourthe

Met de motor de bossen van Foy in, daar zijn nog ‘foxholes’ en granaat inslagen te zien van de slag bij Bastogne.

Als je je ogen dicht doet hoor je de soldaten voorbij lopen en de granaten inslaan. Doe je ze weer open dan fluiten de vogels en priemen de zonnestralen tussen de bomen.

‘A soldiers view’ vanuit de foxhole.

Het Bastogne Memorial Center

Broodje hamburger à La Nico

Zondag avond vertrek ik voor 2 dagen richting de Belgische Ardennen. De motor bepakt en bezakt alsof ik 5 weken weg blijf ;-).

Het word een test ritje om alle spullen een plekje te geven en kijken of ik iets mis of juist overbodige dingen bij me heb.